Stacje ładowania AC (prąd przemienny) i DC (prąd stały) to dwa główne rodzaje ładowarek stosowanych w infrastrukturze ładowania pojazdów elektrycznych. Różnią się one przede wszystkim rodzajem prądu, którym zasilają baterie samochodów, co wpływa na czas ładowania, moc i kompatybilność z różnymi modelami pojazdów.
Stacje ładowania AC to najbardziej powszechne rozwiązanie, które zwykle oferuje niższą moc ładowania, rzędu 3,7 kW do 22 kW. Ich główną zaletą jest prostota instalacji oraz kompatybilność z większością pojazdów elektrycznych dostępnych na rynku. Ładowarki AC są najczęściej spotykane w miejscach takich jak parkingi, osiedla mieszkaniowe czy miejsca pracy, gdzie samochody pozostają na dłuższy czas. Ze względu na umiarkowaną moc, ładowanie baterii za pomocą stacji AC może trwać od kilku do kilkunastu godzin, w zależności od pojemności baterii i dostępnej mocy.
Stacje ładowania DC, znane również jako szybkie lub ultraszybkie ładowarki, dostarczają prąd stały o znacznie wyższej mocy, zaczynając od 50 kW, a sięgając nawet 350 kW. Dzięki temu są w stanie naładować baterie pojazdów elektrycznych w znacznie krótszym czasie, często nie przekraczającym 30-60 minut. W związku z większą mocą, ładowarki DC są często spotykane na stacjach paliw, przy autostradach oraz w miejscach, gdzie kierowcy oczekują szybkiego uzupełnienia zasięgu. Są one szczególnie atrakcyjne dla osób podróżujących na dłuższe dystanse oraz kierowców, którzy cenią sobie czas.
Wybór między stacją ładowania AC i DC zależy głównie od potrzeb użytkowników, dostępności miejsca, budżetu oraz oczekiwanego czasu ładowania. Ładowarki AC są powszechniejsze, tańsze w instalacji i obsłudze, idealne do użytku prywatnego i miejskiego. Natomiast stacje ładowania DC dedykowane są przede wszystkim dla tych, którzy potrzebują szybkiego ładowania podczas podróży czy w miejscach o dużym natężeniu ruchu.
Przeczytaj również: uesa na targach ENERGETAB 2022. Relacja z wydarzenia